"Sam siedzi w swoim pokoju i jest bardzo zły ponieważ nakrzyczała na niego mama. Ma ochotę rozwalać wszystko dookoła, ale wie, że narobi sobie jeszcze większych kłopotów więc dusi tą złość w sobie (...)" Znajome zachowanie?
Książkę pierwszy raz czytałam po kolejnej kłótni Małego z Tatą, zmieniłam wszystkie osoby na "nasze" czyli imię głównego bohatera, kota i osoby, na którą się gniewa na te, które mamy w naszej rodzinie. Mina dziecka podczas słuchania mówiła, że to co słyszy jest dokładnie tym co czuje w środku.
W książce kot Watson pokazuje Samowi sposób w jaki można przegonić czarne chmury gniewu za pomocą wizualizacji.
U naszego (prawie) 4-ro latka ta forma przekazu się sprawdza i pozwala uspokoić. Nie jestem pewna czy u młodszych dzieci ta forma przekazu będzie skuteczna ale na pewno jest to bardzo ciekawa propozycja radzenia z gniewem u przedszkolaków.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz